
Jannie kijkt vertederd hoe zijn drie jaar jonge labrador Dante enthousiast over een grasveld in het Oosterpark rent. Niet zo gek als je bedenkt dat hij hem al heeft en verzorgd sinds Dante pas twaalf uur oud was. Wij horen u denken; ah, u bedoelt twaalf dagen of weken. Nee, we bedoelen écht twaalf uur!
Dat komt zo. Toen Jannie en zijn partner nog in Zuid Afrika woonden, stond op een avond de buurman met een klein naakt mormeltje in zijn handen aan de deur. Of Jannie raadt wist. Moederhond was de dag ervoor tijdens het bevallen overleden en zeven van de acht puppy's hadden de bevalling ook niet overleefd. De buurvrouw wilde het kleintje niet, ze had teveel verdriet van het overlijden van haar hond. Maar de buurman stond op het punt om drie weken voor zaken weg te gaan.
Jannie, die nog nooit een hond had gehad, raadpleegde Google. In Zuid Afrika worden honden niet echt als huisdier gehouden, plus in het voormalige bankgebouw waar ze een loft hadden, waren huisdieren niet toegestaan.
Na drie weken de kleine pup elke twee uur voeden en verschonen, stond de buurman weer voor de deur. Maar Jannie kon hem simpelweg niet meer afstaan, zo gehecht was hij aan het dappere vechtertje geraakt. Zijn partner zwichtte uiteindelijk ook. Sterker nog, die zijn tegenwoordig beste vriendjes.
Hoe Dante aan zijn naam komt? Omdat ze niet wisten of de puppy het zou redden, en beiden graag gamen, gebruikten ze diverse bovennatuurlijke namen. Bij het horen van de naam Dante reageerde de kleine het best.
Ze wonen nu een jaar in Nederland. Dante het land uit te krijgen was nog een hele toer waar Jannie bijna een jaar mee bezig is geweest. Certificaat hier, inenting daar, bureaucratie ten top. Toen het eindelijk zo ver was en ze het vliegtuig in gingen, stierf Jannie bij wijze van spreken duizend doden. Zou Dante uiteindelijk mee komen, zou hij niet onderkoeld raken, zou hij genoeg zuurstof krijgen? Het was de meest vreselijke vlucht die Jannie ooit gemaakt heeft.
De laatste horde was aangebroken, de douane. Die keken nauwelijks naar Dante. ‘Is de hond gechipt? En gevaccineerd? Ja, prima, dan kunt u doorlopen.' Ze konden in eerste instantie niet geloven dat Nederland binnenkomen een peulenschilletje bleek te zijn.
Dante lijkt zich prima aangepast te hebben in Nederland. Hij rent als een dolle met een herdershond het grasveld over en loopt pardoes bijna Ilse omver.
Comments