Pierre zit bij de ingang van winkelcentrum Plein ’40-’45 en verkoopt de Daklozenkrant. Onder zijn stoel zit zijn lieve hondje Murdy. Zij is zeven jaar oud en een mix met o.a. Jack Russel.
Sinds november 2015 zijn ze dakloos. 'Tja,' zegt Pierre, 'ook als miljonair kun je op deze manier eindigen.' Hij heeft namelijk diverse goedlopende zaken gehad, maar is helaas failliet gegaan.
Normaliter hebben ze een vaste stek in Osdorp, maar daar is geen beschutting tegen zon en regen en ze kunnen tijdelijk gebruik maken van deze plek.
Pierre is ongeneeslijk ziek en zijn levensverwachting is niet gunstig. Gelukkig heeft hij al iemand gevonden die de zorg van Murdy kan overnemen. Pierre leeft inmiddels bij de dag, zegt een goed leven gehad te hebben en ziet wel hoe het verder gaat.
Hij kreeg Murdy als pup van zijn zus en sindsdien zijn de twee onafscheidelijk.
Murdy zit graag op haar kont met de pootjes omhoog en met haar rug tegen Pierre aan. Terwijl hij over haar praat kijkt hij vertedert naar zijn maatje.
Vanonder de stoel kijkt Murdy me aan terwijl ze op een kluifje zit te kauwen.
Pierre maakt zich geen zorgen of Murdy genoeg te eten heeft: hij krijgt zoveel eten voor haar dat ze minimaal een jaar vooruit kan.
NB: het verhaal van Pierre heeft Ilse geïnspireerd om een fictieve roman over een daklozenkrant verkoper te gaan schrijven. Voor meer informatie, zie haar website.
