Als je Harry, een bijna drie jaar jonge Mastino Napoletano, ziet naast baasje Karin, geloof je bijna niet dat ze hem destijds als puppy half dood in een kennel aantrof. Hij had een dubbele longontsteking, was zwaar ondervoed en had ook nog eens kennelhoest. Het is een wonder dat hij er zo bovenop is gekomen.
Even verderop zien we een pittig klein ding lopen, Marietje, een Chihuahua van twee jaar oud. We ontdekken later pas dat zij er ook bij hoort.
Nou, horen wij u denken, hoe zit dat met de combinatie van die twee? Terechte vraag, maar het wordt nog interessanter. Karin vertelt namelijk dat ze eigenlijk helemaal niet van Chihuahua’s houdt.
Haar moeder had destijds twee kruisingen Chihuahua/Vlinderhond. Toen zij ziek werd en opgenomen werd, overleed een van de twee, ziek van verdriet. Toen haar moeder overleed, nam Karin als vanzelfsprekend de andere in huis. Tussendoor was er ook nog een Engelse Basset hound in huis. Maar beiden overleden door ouderdom en toen was Harry alleen. Zowel Karin als hij misten een tweede hond en voor ze het goed en wel beseften, was er contact gelegd met een fokker en kwam Marietje met twaalf weken jong in huis.
De eerste keer dat Marietje Harry zag, schrok ze zich een apenhoedje! Ze herstelde zich snel en sindsdien zijn het dikke maatjes. Maar, als puntje bij paaltje komt, is die kleine toch echt de baas: als zij op de bank ligt, moet Harry zich tevreden stellen met de grond.
