Ik zie aan de overkant van een drukke weg een dame lopen met maar liefst vijf Chihuahua’s. Ik herhaal: VIJF! Ik ben al laat voor het doen van boodschappen op de zaterdag voor Pasen, dat wordt waarschijnlijk sowieso schuifelen in de supermarkt, maar deze kans kan ik simpelweg niet laten lopen. Ik keer met fiets en al om, rijd een stukje terug, steek de drukke straat over en dan… Ben ik hen kwijt!
Ik trap wat harder door, rijd snel een bocht door en gelukkig, daar zie ik ze weer. Licht hijgend stap ik af en stel me voor. Carmen heeft zeker tijd om wat vragen te beantwoorden. Haar hondjes lijken het ook prima te vinden, ze figureren wel vaker, zo vertelt Carmen. Reclamewerk, in films, op cd hoesjes, niets lijkt ze te gek. Oké, dan nu even een voorstelrondje; Lyla (rode lijn) is de oudste van het stel met haar twaalf jaar. Zij is de moeder van Kingston, die acht jaar is (donkerblauwe lijn). Sammy Jo (roze lijn) is vier jaar en heeft samen met Kingston een nestje gehad, waaruit o.a. Aubron (zwarte lijn) een jaar is geboren. Dat maakt Lyla dus Aubron’s oma. Volgt u ‘m nog? En dan hebben we nog Edgar (lichtblauwe lijn) van drie jaar. Het enige niet-familielid en bovendien als enige kortharig. Hoe past hij dan in dit verhaal? Carmen ging op een gegeven moment met Lyla en Kingston naar shows en won daar best wat prijzen. Aangezien beide hondjes geen stamboom hadden, leek het haar leuk om met een ‘officiële’ Chihuahua mee te gaan doen aan shows. *Aldus verschijnt Edgar ten tonele.* Maar alle inspanningen ten spijt, shows lopen is niet zijn ding. Aandacht krijgen, dat vindt hij nou wel weer leuk. Laatst nog was hij op tv te zien bij Tijd voor Max. De tijd is aangebroken voor het maken van een foto, het zweet breekt me een beetje uit. Probeer die koppies maar eens allemaal gelijktijdig dezelfde kant op te laten kijken. En wie steelt de show? U raadt het al. :-)
